Conjugação do verbo rearticular-se na forma feminino

Indicativo

Presente

eu rearticulo-me
tu rearticulas-te
ela rearticula-se
nós rearticulamo-nos
vós rearticulais-vos
elas rearticulam-se

Pretérito perfeito composto

eu tenho-me rearticulado
tu tens-te rearticulado
ela tem-se rearticulado
nós temo-nos rearticulado
vós tendes-vos rearticulado
elas têm-se rearticulado

Pretérito imperfeito

eu rearticulava-me
tu rearticulavas-te
ela rearticulava-se
nós rearticulávamo-nos
vós rearticuláveis-vos
elas rearticulavam-se

Pretérito mais-que-perfeito composto

eu tinha-me rearticulado
tu tinhas-te rearticulado
ela tinha-se rearticulado
nós tínhamo-nos rearticulado
vós tínheis-vos rearticulado
elas tinham-se rearticulado
⏷ PUB ⏷

Pretérito mais-que-perfeito simples

eu rearticulara-me
tu rearticularas-te
ela rearticulara-se
nós rearticuláramo-nos
vós rearticuláreis-vos
elas rearticularam-se

Pretérito perfeito simples

eu rearticulei-me
tu rearticulaste-te
ela rearticulou-se
nós rearticulámo-nos
vós rearticulastes-vos
elas rearticularam-se

Pretérito mais-que-perfeito anterior

eu tivera-me rearticulado
tu tiveras-te rearticulado
ela tivera-se rearticulado
nós tivéramo-nos rearticulado
vós tivéreis-vos rearticulado
elas tiveram-se rearticulado

Futuro do presente simples

eu rearticular-me-ei
tu rearticular-te-ás
ela rearticular-se-á
nós rearticular-nos-emos
vós rearticular-vos-eis
elas rearticular-se-ão

Futuro do presente composto

eu ter-me-ei rearticulado
tu ter-te-ás rearticulado
ela ter-se-á rearticulado
nós ter-nos-emos rearticulado
vós ter-vos-eis rearticulado
elas ter-se-ão rearticulado
⏷ PUB ⏷

Condicional

Futuro do pretérito simples

eu rearticular-me-ia
tu rearticular-te-ias
ela rearticular-se-ia
nós rearticular-nos-íamos
vós rearticular-vos-íeis
elas rearticular-se-iam

Futuro do pretérito composto

eu ter-me-ia rearticulado
tu ter-te-ias rearticulado
ela ter-se-ia rearticulado
nós ter-nos-íamos rearticulado
vós ter-vos-íeis rearticulado
elas ter-se-iam rearticulado

Conjuntivo / Subjuntivo

Presente

que eu me rearticule
que tu te rearticules
que ela se rearticule
que nós nos rearticulemos
que vós vos rearticuleis
que elas se rearticulem

Pretérito perfeito

que eu tenha-me rearticulado
que tu tenhas-te rearticulado
que ela tenha-se rearticulado
que nós tenhamo-nos rearticulado
que vós tenhais-vos rearticulado
que elas tenham-se rearticulado

Pretérito imperfeito

se eu me rearticulasse
se tu te rearticulasses
se ela se rearticulasse
se nós nos rearticulássemos
se vós vos rearticulásseis
se elas se rearticulassem

Pretérito mais-que-perfeito

se eu tivesse-me rearticulado
se tu tivesses-te rearticulado
se ela tivesse-se rearticulado
se nós tivéssemo-nos rearticulado
se vós tivésseis-vos rearticulado
se elas tivessem-se rearticulado

Futuro simples

quando eu me rearticular
quando tu te rearticulares
quando ela se rearticular
quando nós nos rearticularmos
quando vós vos rearticulardes
quando elas se rearticularem

Futuro composto

quando eu tiver-me rearticulado
quando tu tiveres-te rearticulado
quando ela tiver-se rearticulado
quando nós tivermo-nos rearticulado
quando vós tiverdes-vos rearticulado
quando elas tiverem-se rearticulado

Infinitivo pessoal

Presente

eu rearticular-me
tu rearticulares-te
ela rearticular-se
nós rearticularmo-nos
vós rearticulardes-vos
elas rearticularem-se

Pretérito

eu ter-me rearticulado
tu teres-te rearticulado
ela ter-se rearticulado
nós termo-nos rearticulado
vós terdes-vos rearticulado
elas terem-se rearticulado

Imperativo

Afirmativo

-
rearticula-te
rearticule-se
rearticulemo-nos
rearticulai-vos
rearticulem-se

Negativo

-
não te rearticules
não se rearticule
não nos rearticulemos
não vos rearticuleis
não se rearticulem

Verbos com uma conjugação similar a rearticular-se

Algunos verbos selecionados aleatoriamente

⏷ PUB ⏷

⏷ PUB ⏷