Conjugação do verbo descapacitar-se na forma feminino

Indicativo

Presente

eu descapacito-me
tu descapacitas-te
ela descapacita-se
nós descapacitamo-nos
vós descapacitais-vos
elas descapacitam-se

Pretérito perfeito composto

eu tenho-me descapacitado
tu tens-te descapacitado
ela tem-se descapacitado
nós temo-nos descapacitado
vós tendes-vos descapacitado
elas têm-se descapacitado

Pretérito imperfeito

eu descapacitava-me
tu descapacitavas-te
ela descapacitava-se
nós descapacitávamo-nos
vós descapacitáveis-vos
elas descapacitavam-se

Pretérito mais-que-perfeito composto

eu tinha-me descapacitado
tu tinhas-te descapacitado
ela tinha-se descapacitado
nós tínhamo-nos descapacitado
vós tínheis-vos descapacitado
elas tinham-se descapacitado
⏷ PUB ⏷

Pretérito mais-que-perfeito simples

eu descapacitara-me
tu descapacitaras-te
ela descapacitara-se
nós descapacitáramo-nos
vós descapacitáreis-vos
elas descapacitaram-se

Pretérito perfeito simples

eu descapacitei-me
tu descapacitaste-te
ela descapacitou-se
nós descapacitámo-nos
vós descapacitastes-vos
elas descapacitaram-se

Pretérito mais-que-perfeito anterior

eu tivera-me descapacitado
tu tiveras-te descapacitado
ela tivera-se descapacitado
nós tivéramo-nos descapacitado
vós tivéreis-vos descapacitado
elas tiveram-se descapacitado

Futuro do presente simples

eu descapacitar-me-ei
tu descapacitar-te-ás
ela descapacitar-se-á
nós descapacitar-nos-emos
vós descapacitar-vos-eis
elas descapacitar-se-ão

Futuro do presente composto

eu ter-me-ei descapacitado
tu ter-te-ás descapacitado
ela ter-se-á descapacitado
nós ter-nos-emos descapacitado
vós ter-vos-eis descapacitado
elas ter-se-ão descapacitado
⏷ PUB ⏷

Condicional

Futuro do pretérito simples

eu descapacitar-me-ia
tu descapacitar-te-ias
ela descapacitar-se-ia
nós descapacitar-nos-íamos
vós descapacitar-vos-íeis
elas descapacitar-se-iam

Futuro do pretérito composto

eu ter-me-ia descapacitado
tu ter-te-ias descapacitado
ela ter-se-ia descapacitado
nós ter-nos-íamos descapacitado
vós ter-vos-íeis descapacitado
elas ter-se-iam descapacitado

Conjuntivo / Subjuntivo

Presente

que eu me descapacite
que tu te descapacites
que ela se descapacite
que nós nos descapacitemos
que vós vos descapaciteis
que elas se descapacitem

Pretérito perfeito

que eu tenha-me descapacitado
que tu tenhas-te descapacitado
que ela tenha-se descapacitado
que nós tenhamo-nos descapacitado
que vós tenhais-vos descapacitado
que elas tenham-se descapacitado

Pretérito imperfeito

se eu me descapacitasse
se tu te descapacitasses
se ela se descapacitasse
se nós nos descapacitássemos
se vós vos descapacitásseis
se elas se descapacitassem

Pretérito mais-que-perfeito

se eu tivesse-me descapacitado
se tu tivesses-te descapacitado
se ela tivesse-se descapacitado
se nós tivéssemo-nos descapacitado
se vós tivésseis-vos descapacitado
se elas tivessem-se descapacitado

Futuro simples

quando eu me descapacitar
quando tu te descapacitares
quando ela se descapacitar
quando nós nos descapacitarmos
quando vós vos descapacitardes
quando elas se descapacitarem

Futuro composto

quando eu tiver-me descapacitado
quando tu tiveres-te descapacitado
quando ela tiver-se descapacitado
quando nós tivermo-nos descapacitado
quando vós tiverdes-vos descapacitado
quando elas tiverem-se descapacitado

Infinitivo pessoal

Presente

eu descapacitar-me
tu descapacitares-te
ela descapacitar-se
nós descapacitarmo-nos
vós descapacitardes-vos
elas descapacitarem-se

Pretérito

eu ter-me descapacitado
tu teres-te descapacitado
ela ter-se descapacitado
nós termo-nos descapacitado
vós terdes-vos descapacitado
elas terem-se descapacitado

Imperativo

Afirmativo

-
descapacita-te
descapacite-se
descapacitemo-nos
descapacitai-vos
descapacitem-se

Negativo

-
não te descapacites
não se descapacite
não nos descapacitemos
não vos descapaciteis
não se descapacitem

Verbos com uma conjugação similar a descapacitar-se

Algunos verbos selecionados aleatoriamente

⏷ PUB ⏷

⏷ PUB ⏷