Conjugação do verbo afrontar-se na forma feminino

Indicativo

Presente

eu afronto-me
tu afrontas-te
ela afronta-se
nós afrontamo-nos
vós afrontais-vos
elas afrontam-se

Pretérito perfeito composto

eu tenho-me afrontado
tu tens-te afrontado
ela tem-se afrontado
nós temo-nos afrontado
vós tendes-vos afrontado
elas têm-se afrontado

Pretérito imperfeito

eu afrontava-me
tu afrontavas-te
ela afrontava-se
nós afrontávamo-nos
vós afrontáveis-vos
elas afrontavam-se

Pretérito mais-que-perfeito composto

eu tinha-me afrontado
tu tinhas-te afrontado
ela tinha-se afrontado
nós tínhamo-nos afrontado
vós tínheis-vos afrontado
elas tinham-se afrontado
⏷ PUB ⏷

Pretérito mais-que-perfeito simples

eu afrontara-me
tu afrontaras-te
ela afrontara-se
nós afrontáramo-nos
vós afrontáreis-vos
elas afrontaram-se

Pretérito perfeito simples

eu afrontei-me
tu afrontaste-te
ela afrontou-se
nós afrontámo-nos
vós afrontastes-vos
elas afrontaram-se

Pretérito mais-que-perfeito anterior

eu tivera-me afrontado
tu tiveras-te afrontado
ela tivera-se afrontado
nós tivéramo-nos afrontado
vós tivéreis-vos afrontado
elas tiveram-se afrontado

Futuro do presente simples

eu afrontar-me-ei
tu afrontar-te-ás
ela afrontar-se-á
nós afrontar-nos-emos
vós afrontar-vos-eis
elas afrontar-se-ão

Futuro do presente composto

eu ter-me-ei afrontado
tu ter-te-ás afrontado
ela ter-se-á afrontado
nós ter-nos-emos afrontado
vós ter-vos-eis afrontado
elas ter-se-ão afrontado
⏷ PUB ⏷

Condicional

Futuro do pretérito simples

eu afrontar-me-ia
tu afrontar-te-ias
ela afrontar-se-ia
nós afrontar-nos-íamos
vós afrontar-vos-íeis
elas afrontar-se-iam

Futuro do pretérito composto

eu ter-me-ia afrontado
tu ter-te-ias afrontado
ela ter-se-ia afrontado
nós ter-nos-íamos afrontado
vós ter-vos-íeis afrontado
elas ter-se-iam afrontado

Conjuntivo / Subjuntivo

Presente

que eu me afronte
que tu te afrontes
que ela se afronte
que nós nos afrontemos
que vós vos afronteis
que elas se afrontem

Pretérito perfeito

que eu tenha-me afrontado
que tu tenhas-te afrontado
que ela tenha-se afrontado
que nós tenhamo-nos afrontado
que vós tenhais-vos afrontado
que elas tenham-se afrontado

Pretérito imperfeito

se eu me afrontasse
se tu te afrontasses
se ela se afrontasse
se nós nos afrontássemos
se vós vos afrontásseis
se elas se afrontassem

Pretérito mais-que-perfeito

se eu tivesse-me afrontado
se tu tivesses-te afrontado
se ela tivesse-se afrontado
se nós tivéssemo-nos afrontado
se vós tivésseis-vos afrontado
se elas tivessem-se afrontado

Futuro simples

quando eu me afrontar
quando tu te afrontares
quando ela se afrontar
quando nós nos afrontarmos
quando vós vos afrontardes
quando elas se afrontarem

Futuro composto

quando eu tiver-me afrontado
quando tu tiveres-te afrontado
quando ela tiver-se afrontado
quando nós tivermo-nos afrontado
quando vós tiverdes-vos afrontado
quando elas tiverem-se afrontado

Infinitivo pessoal

Presente

eu afrontar-me
tu afrontares-te
ela afrontar-se
nós afrontarmo-nos
vós afrontardes-vos
elas afrontarem-se

Pretérito

eu ter-me afrontado
tu teres-te afrontado
ela ter-se afrontado
nós termo-nos afrontado
vós terdes-vos afrontado
elas terem-se afrontado

Imperativo

Afirmativo

-
afronta-te
afronte-se
afrontemo-nos
afrontai-vos
afrontem-se

Negativo

-
não te afrontes
não se afronte
não nos afrontemos
não vos afronteis
não se afrontem

Verbos com uma conjugação similar a afrontar-se

Tradução afrontar-se

afrontar-se ➔ enfrentar

Algunos verbos selecionados aleatoriamente

⏷ PUB ⏷

⏷ PUB ⏷