Conjugação do verbo intermitir na forma feminino
Indicativo
eu intermito
tu intermites
ela intermite
nós intermitimos
vós intermitis
elas intermitem
eu tenho intermitido
tu tens intermitido
ela tem intermitido
nós temos intermitido
vós tendes intermitido
elas têm intermitido
eu intermitia
tu intermitias
ela intermitia
nós intermitíamos
vós intermitíeis
elas intermitiam
eu tinha intermitido
tu tinhas intermitido
ela tinha intermitido
nós tínhamos intermitido
vós tínheis intermitido
elas tinham intermitido
eu intermitira
tu intermitiras
ela intermitira
nós intermitíramos
vós intermitíreis
elas intermitiram
eu intermiti
tu intermitiste
ela intermitiu
nós intermitimos
vós intermitistes
elas intermitiram
eu tivera intermitido
tu tiveras intermitido
ela tivera intermitido
nós tivéramos intermitido
vós tivéreis intermitido
elas tiveram intermitido
eu intermitirei
tu intermitirás
ela intermitirá
nós intermitiremos
vós intermitireis
elas intermitirão
eu terei intermitido
tu terás intermitido
ela terá intermitido
nós teremos intermitido
vós tereis intermitido
elas terão intermitido
Condicional
eu intermitiria
tu intermitirias
ela intermitiria
nós intermitiríamos
vós intermitiríeis
elas intermitiriam
eu teria intermitido
tu terias intermitido
ela teria intermitido
nós teríamos intermitido
vós teríeis intermitido
elas teriam intermitido
Conjuntivo / Subjuntivo
que eu intermita
que tu intermitas
que ela intermita
que nós intermitamos
que vós intermitais
que elas intermitam
que eu tenha intermitido
que tu tenhas intermitido
que ela tenha intermitido
que nós tenhamos intermitido
que vós tenhais intermitido
que elas tenham intermitido
se eu intermitisse
se tu intermitisses
se ela intermitisse
se nós intermitíssemos
se vós intermitísseis
se elas intermitissem
se eu tivesse intermitido
se tu tivesses intermitido
se ela tivesse intermitido
se nós tivéssemos intermitido
se vós tivésseis intermitido
se elas tivessem intermitido
quando eu intermitir
quando tu intermitires
quando ela intermitir
quando nós intermitirmos
quando vós intermitirdes
quando elas intermitirem
quando eu tiver intermitido
quando tu tiveres intermitido
quando ela tiver intermitido
quando nós tivermos intermitido
quando vós tiverdes intermitido
quando elas tiverem intermitido
Infinitivo pessoal
eu intermitir
tu intermitires
ela intermitir
nós intermitirmos
vós intermitirdes
elas intermitirem
eu ter intermitido
tu teres intermitido
ela ter intermitido
nós termos intermitido
vós terdes intermitido
elas terem intermitido
Imperativo
-
intermite
intermita
intermitamos
intermiti
intermitam
-
não intermitas
não intermita
não intermitamos
não intermitais
não intermitam
Verbos com uma conjugação similar a intermitir
Tradução intermitir
intermitir ➔
unterbrechen
Algunos verbos selecionados aleatoriamente