Conjugação do verbo debandar

O verbo debandar é transitivo o intransitivo
O verbo debandar pode ser conjugado na forma pronominal : debandar-se
debandar | debandar na forma feminino
debandar na forma voz passiva | debandar na forma voz passiva feminino

Indicativo

Presente

eu debando
tu debandas
ele debanda
nós debandamos
vós debandais
eles debandam

Pretérito perfeito composto

eu tenho debandado
tu tens debandado
ele tem debandado
nós temos debandado
vós tendes debandado
eles têm debandado

Pretérito imperfeito

eu debandava
tu debandavas
ele debandava
nós debandávamos
vós debandáveis
eles debandavam

Pretérito mais-que-perfeito composto

eu tinha debandado
tu tinhas debandado
ele tinha debandado
nós tínhamos debandado
vós tínheis debandado
eles tinham debandado
⏷ PUB ⏷

Pretérito mais-que-perfeito simples

eu debandara
tu debandaras
ele debandara
nós debandáramos
vós debandáreis
eles debandaram

Pretérito perfeito simples

eu debandei
tu debandaste
ele debandou
nós debandámos
vós debandastes
eles debandaram

Pretérito mais-que-perfeito anterior

eu tivera debandado
tu tiveras debandado
ele tivera debandado
nós tivéramos debandado
vós tivéreis debandado
eles tiveram debandado

Futuro do presente simples

eu debandarei
tu debandarás
ele debandará
nós debandaremos
vós debandareis
eles debandarão

Futuro do presente composto

eu terei debandado
tu terás debandado
ele terá debandado
nós teremos debandado
vós tereis debandado
eles terão debandado
⏷ PUB ⏷

Condicional

Futuro do pretérito simples

eu debandaria
tu debandarias
ele debandaria
nós debandaríamos
vós debandaríeis
eles debandariam

Futuro do pretérito composto

eu teria debandado
tu terias debandado
ele teria debandado
nós teríamos debandado
vós teríeis debandado
eles teriam debandado

Conjuntivo / Subjuntivo

Presente

que eu debande
que tu debandes
que ele debande
que nós debandemos
que vós debandeis
que eles debandem

Pretérito perfeito

que eu tenha debandado
que tu tenhas debandado
que ele tenha debandado
que nós tenhamos debandado
que vós tenhais debandado
que eles tenham debandado

Pretérito imperfeito

se eu debandasse
se tu debandasses
se ele debandasse
se nós debandássemos
se vós debandásseis
se eles debandassem

Pretérito mais-que-perfeito

se eu tivesse debandado
se tu tivesses debandado
se ele tivesse debandado
se nós tivéssemos debandado
se vós tivésseis debandado
se eles tivessem debandado

Futuro simples

quando eu debandar
quando tu debandares
quando ele debandar
quando nós debandarmos
quando vós debandardes
quando eles debandarem

Futuro composto

quando eu tiver debandado
quando tu tiveres debandado
quando ele tiver debandado
quando nós tivermos debandado
quando vós tiverdes debandado
quando eles tiverem debandado

Infinitivo pessoal

Presente

eu debandar
tu debandares
ele debandar
nós debandarmos
vós debandardes
eles debandarem

Pretérito

eu ter debandado
tu teres debandado
ele ter debandado
nós termos debandado
vós terdes debandado
eles terem debandado

Imperativo

Afirmativo

-
debanda
debande
debandemos
debandai
debandem

Negativo

-
não debandes
não debande
não debandemos
não debandeis
não debandem

Verbos com uma conjugação similar a debandar

Tradução debandar

debandar ➔ to rule
debandar ➔ régner
debandar ➔ governare

Algunos verbos selecionados aleatoriamente

⏷ PUB ⏷

⏷ PUB ⏷